In MemoriJan
Zondag 13 mei kwam het droevige bericht van het overlijden van onze trompettist Jan Rottiné.
Jan had geen kans om te winnen van zijn ziekte en moest dit leven verlaten. Hij laat een groot spectrum van kleuren, woorden en melodieën achter. Bij wie hij liefhad, bij wie hij zich geliefd wist. De muziek heeft ons verbonden. Wij voelen ons machteloos en verslagen. Maar tegelijkertijd rijk, met zijn nalatenschap, als oprichter maar vooral als muzikant.
Zijn trompetklanken klinken door tot in het hiernamaals.
Jan heeft in 2006, samen met zijn vriend Pieter, onze bigband opgericht. Met visie, inzet en bovenal zijn muzikaliteit heeft hij een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van BiG GiG.
Vrijdag 18 mei hebben op gepaste wijze – luisterende naar zijn favoriete muzieknummers – afscheid genomen van Jan, wiens naam voor altijd aan BiG GiG verbonden zal blijven.
Onze muzikaal leider Martijn Bos heeft zijn herinneringen aan Jan heel mooi verwoord in onderstaande tekst:
The Good is niet meer, onze cowboy is geveld…
BiGGiG is getroffen. We missen een lid. Een belangrijk lid. Een oprichter, een motor, een sturende kracht. Bij de BiG Movie GiG was Jan één van de drijvende krachten, stuwend en stimulerend, maar ook realistisch en scherp. Halen we de begroting wel, laten we de zaalbezetting niet te hoog inzetten… Hoe is het met de filmrechten, we moeten dat wel zorgvuldig doen, dat is geen bestuursbesluit, da’s een besluit wat de hele band moet nemen… zorgvuldig en betrokken. En glanzend en glimmend van trots toen we in de Parkschouwburg stonden, en we meer dan de gewone zaalbezetting hadden verkocht. Maar vooral glimmend van trots omdat we met elkaar een prachtige prestatie hadden neergezet. En nog meer glimmend van trots met een warme knuffel na afloop in het Postkantoor, omdat we daar echt de ultieme Movie GiG neer hadden gezet. Alles zoals bedoeld, band geweldig spelend, alles klopte daar. En Jan glom van oor tot oor!
Foto: Uit opnamen met BiG GiG The Good, the Bad en the Ugly
Jan met de filmopnames voor Big Movie GiG:
Met geknepen ogen, kauwend op z’n sigaar, in de verte starend, keihard en geconcentreerd zijn best aan het doen om alle aanwijzingen van Hyo te verwerken en zo goed mogelijk over te brengen op het beeld. Met elkaar alle lol, maar ook bloedserieus tegelijkertijd. Met het kleed van Annemieke om de schouders geslagen kwam de ware cowboy in Jan naar boven. Staande op de Westfriese prairie kwam de Good prachtig tot leven.
Jan als mijn ‘secondant’… als ik een keer niet kon met repetitie, leidde Jan de repetitie. Daar was ik natuurlijk nooit bij, maar hoe serieus hij ook die taak nam, zag ik altijd voor- en achteraf. Altijd kwam, als ik dat nog niet had gedaan, de vraag om ‘huiswerk’ en altijd kreeg ik, meestal meteen op vrijdag al, een rapportage terug. Waar was aan gewerkt, wat waren dingen die hem waren opgevallen, waar moest volgens hem nog even aan geschaafd, waar was de dynamiek nog niet op orde… zeer zorgvuldig kreeg ik trouw dit verslagje en kon ik de volgende week weer verder. Een zegen voor elke dirigent….
Jan met zijn geconcentreerde blik, zijn hoofd iets schuin, kritisch luisteren, en dat dan gaandeweg overgaat in een klein knikken, en als zijn ogen iets begonnen te twinkelen. Als ik dat beeld zag, wist ik dat we goed bezig waren met de band.
The Good is niet meer, the Bad and the Ugly kon hij makkelijk aan, maar tegen dit gevecht was geen pistool of kogel bestand….
Dag Jan. Bedankt voor alles!!